Εδώ και 1,5 χρόνο, εγώ, ο άντρας μου και τα δυο μας παιδιά ζούμε σε ένα μικρό σπίτι 42 τετραγωνικών! Ξέρω, ακούγεται δύσκολο, μερικές φορές ακατόρθωτο, αλλά λύσεις υπάρχουν. Δες λοιπόν πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε σε έναν τόσο μικρό χώρο!

Τον Φεβρουάριο του 2018 συνειδητοποιήσαμε ότι τα οικονομικά μας ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και το πρώτο πράγμα που μπορούσαμε να κόψουμε ήταν το ενοίκιο. Είχαν οι γονείς μου ένα μικρό σπίτι, μια γκαρσονιέρα 42 τετραγωνικών, την οποία χρησιμοποιούσαν ως αποθήκη, και αποφασίσαμε να μετακομίσουμε εκεί μέχρι να φτιάξουν τα πράγματα.

Η πρώτη προτεραιότητα ήταν ο ύπνος. Ευτυχώς τα παιδιά είναι μικρά ακόμη και αποφασίσαμε ότι θα κοιμόμαστε όλοι μαζί παρέα στο ένα υπνοδωμάτιο του σπιτιού. Πρακτικά βάλαμε ένα διπλό και ένα μονό κρεβάτι κολλητά και αποκτήσαμε μια ενιαία επιφάνεια ύπνου, πλάτους 2,20 μέτρα, όσο δηλαδή και το πλάτος του δωματίου!

Αυτή η ενιαία επιφάνεια ύπνου είναι ιδανική για γαργάλημα, μαξιλαροπόλεμο και κωλοτούμπες μιας και υπάρχει άπλετος χώρος για όλα αυτά χωρίς τον φόβο να χτυπήσουμε ή να βρεθούμε στο πάτωμα.

Στην άλλη πλευρά του δωματίου είναι οι ντουλάπες των ρούχων. Να σου πω εδώ ότι και στα ρούχα κάναμε ξεκαθάρισμα και κρατήσαμε μόνο όσο πραγματικά φοράμε, ενώ μαζέψαμε σε κούτες τα άπειρα σεντόνια και πετσέτες και κρατήσαμε 2 ή 3 σετ από το καθένα.

Επόμενο μέλημά μας ήταν το φαγητό! Η κουζίνα ήταν και αυτή μικρή, ευτυχώς όμως είχε πολλά ντουλάπια και βάλαμε στόχο να είναι πάντα καθαρή και μαζεμένη η μία επιφάνεια 60 εκ. που είχαμε για να ετοιμάζουμε το φαγητό.

Προσθέσαμε μια ράγα πάνω από τον νεροχύτη ώστε να μη χρειάζεται να ακουμπάμε κάτι στον πάγκο, όπως τα πλυμένα μαχαιροπίρουνα, το σφουγγάρι και το σαπούνι, το σκουπάκι του νεροχύτη και άλλα.

Σε ένα μικρό σπίτι πρέπει να εκμεταλλεύεσαι και τον παραμικρό χώρο, έτσι τοποθετήσαμε 2 ράφια πλάτους 20 εκατοστών στο άνοιγμα της κολόνας, δίπλα στην ηλεκτρική κουζίνα και εκεί μπήκαν όλα τα μπαχαρικά, λάδια, αλάτια αλλά και η τοστιέρα και το blender.

Στην άλλη πλευρά της κουζίνας, μπήκε το ψυγείο, ενώ υπήρχε χώρος και για ένα επιτραπέζιο πλυντήριο πιάτων. Το κλασσικό πλυντήριο ρούχων δε χώραγε εκεί και έτσι πήγε σε εξωτερικό χώρο, ένα μικρό πλυντήριο όμως που ανοίγει από πάνω θα χώραγε μια χαρά.

Η κουζίνα μας κάνει μια εσοχή στην οποία χωρέσαμε οριακά το τραπέζι και 2 καρεκλάκια αριστερά και δεξιά. Ο χώρος για τις καρέκλες είναι πολύ μικρός και έτσι εκεί κάθονται μόνο τα παιδιά. Εμείς καθόμαστε στα 2 σκαμπό που βλέπεις κάτω από το τραπέζι, το ένα μάλιστα λειτουργεί και ως μικρή σκαλίτσα για να φτάνουμε τα πιο ψηλά ράφια, τα οποία ευτυχώς είναι μπόλικα για ένα μικρό σπίτι.

Έχω ξαναμιλήσει για την κουζίνα αυτή, αν θυμάσαι, έβαψα τα πλακάκια με ειδικό χρώμα γιατί είχε ένα τραγικό πλακάκι σε οοοοολους τους τοίχους! Το χρώμα αυτό έχει κρατήσει πολύ καλά και ενάμιση χρόνο μετά δεν έχει ξεφτίσει πουθενά!

Με τα βασικά, ύπνο και φαγητό λυμένα, προχωράμε σε ένα άλλο καυτό θέμα: χώρος για παιχνίδι! Χωρίσαμε νοητά το σαλόνι σε δύο πλευρές, μία για τους ενήλικες και μία για τα παιδιά και μετατρέψαμε τη βιβλιοθήκη σε παιχνιδοθήκη! Τα δικά μας βιβλία και cd τα μαζέψαμε σε κούτες και η αλήθεια είναι ότι δε μας έχουν λείψει καθόλου αυτόν τον καιρό. Άλλωστε με δυο παιδιά, δύσκολο το διάβασμα, ενώ ό,τι μουσική χρειαζόμαστε τη βρίσκουμε online.

Στην παιδική πλευρά χωρέσαμε και μια αλλαξιέρα δεμένη πάνω σε 2 μικρές βιβλιοθήκες, οι οποίες στο κάτω μέρος φιλοξενούν πάνες, μωρομάντηλα, πετσετάκια και μερικά παιχνίδια. Δίπλα στη βιβλιοθήκη μπήκε συρταριέρα με τα ρούχα της μικρής, ώστε να γίνονται εύκολα οι αλλαγές της.

Φροντίσαμε να αφήσουμε και αρκετό κενό χώρο στο πάτωμα, η εμπειρία έδειξε ότι τα παιδιά στο πάτωμα θα καταλήξουν να παίξουν, όσα γραφεία και αν τους έχεις 🙂

Στην άλλη πλευρά του σαλονιού, στην ενήλικη πλευρά, μπήκε ο καναπές και η τηλεόραση. Στην αρχή είχαμε και τραπεζάκι σαλονιού αλλά αυτό γρήγορα αντικαταστάθηκε από παιδικό γραφειάκι όπου ζωγραφίζουν τα παιδιά. Αντικαταστήσαμε επίσης το έπιπλο της τηλεόρασης με αυτό το κόκκινο ντουλαπάκι που φιλοξενεί τα παπούτσια μας!

Τέλος, στον διάδρομο βάλαμε μια στενή ντουλάπα, στην οποία βάλαμε φάρμακα και καλλυντικά. Στο πλάι προσθέσαμε ένα μικρό ραφάκι για τα κλειδιά, ενώ από κάτω μπήκε ο κάδος για τα άπλυτα.

Στο κάτω μέρος της ντουλάπας, προσθέσαμε μια ράγα για ρούχα και εκεί φυλάμε τα φορέματα και τα μπουφάν που δε χωράνε στη μεγάλη ντουλάπα του υπνοδωματίου.

Όπως βλέπεις, από άποψη χώρου, είναι εφικτό να ζήσεις σε ένα τόσο μικρό σπίτι. Θυμάμαι όταν ήμουν πιο μικρή και οι γονείς μου νοίκιαζαν αυτό το σπίτι σε μια οικογένεια με ένα παιδάκι, αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν να χωράνε. Ε λοιπόν, τώρα το έμαθα!

Πρακτικές λύσεις βρίσκονται, η δυσκολία έγκειται στη συναισθηματική φόρτιση του να μην έχεις τον δικό σου χώρο μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Εμείς το παλέψαμε για 2 λόγους: τα παιδιά είναι μικρά (21 μηνών και 6 χρονών) – αν και ο μεγάλος ξεκίνησε ήδη να χωρίζει το σαλόνι με μαξιλάρια και να δηλώνει ότι αυτός είναι ο χώρος μου και δεν περνάει κανείς. Και ο άλλος λόγος είναι ότι ξέραμε ότι αυτό το σπίτι είναι προσωρινή λύση. Αν χρειαζόταν να μείνουμε εδώ και άλλο, θα έκανα αυτό που έκανε μια καλή μου φίλη: θα παραχωρούσα το υπνοδωμάτιο στο μεγάλο παιδί – που λόγω σχολείου πλέον θα χρειαστεί και γραφείο και θα έβαζα ένα κρεβάτι σοφίτα στο σαλόνι για εμένα, τον άντρα μου και τη μικρή.

Τελικά, μέσα σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο που γλυτώσαμε το νοίκι, καταφέραμε να μαζέψουμε αρκετά ώστε να ξεκινήσουμε την ανακαίνιση του πατρικού μου και σύντομα θα μετακομίσουμε. Η ανακαίνιση αυτή περιλαμβάνει αλλαγή κουφωμάτων, αλλαγή κουζίνας, αλλαγή μπάνιου, βάψιμο και πολλά DIYs τα οποία θα παρουσιάσω εδώ στο ftiaxto.gr τους επόμενους μήνες! Ανυπομονώ να στα δείξω!