Αυτό είναι ένα project το οποίο για αλλού πήγαινε και αλλού κατέληξε! Για την ακρίβεια, προοριζόταν για patchwork παπλωματοθήκη, αλλά μετά την πρόσφατη μετακόμισή μου και την έλλειψη κουρτινών αποφάσισα να του αλλάξω σκοπό. Και πολύ χαίρομαι που το έκανα γιατί μου αρέσει πολύ το αποτέλεσμα, δες παρακάτω την δημιουργική διαδικασία…

Η ιδέα ήταν λοιπόν να φτιάξω μια patchwork παπλωματοθήκη μιας και θα την χρησιμοποιούσα πολύ περισσότερο από ένα quilted παπλωματάκι. Ξεκίνησα πέρσυ, όταν έφτασε στα χέρια ένα πανέμορφο Benartex Charm Packs (Fossil Fern). Το πακετάκι είχε 100 ήδη κομμένα υφάσματα σε διάφορα χρώματα και έτσι ξεκίνησα κατευθείαν να τα ράβω σε σειρά, ένα χρωματιστό, ένα λευκό. Τα λευκά κομμάτια είναι ένα παλιό σεντόνι που έκοψα στο ίδιο μέγεθος με τα χρωματιστά. Έφτιαξα 7 σειρές, τις θαύμασα για 1-2 μέρες και μετά έθαψα το project σε κάποια ντουλάπα.

Μέχρι που μετακόμισα και – πέρα από το ότι μου έλειπαν κουρτίνες, πήγα από σπίτι με 3 παράθυρα σε σπίτι με 7! – ξαναβρήκα και τις σειρές που είχα ράψει. Θυμήθηκα ότι είχα δει στο Pinterest κουρτίνες patchwork και αποφάσισα να το δοκιμάσω! Η διαδικασία του patchwork δεν είχε διαφορά, έπρεπε απλώς να φτιάξω ένα ενιαίο κομμάτι ύφασμα από τα μικρότερα που είχα. Το θέμα που είχα σε σχέση με την κουρτίνα ήταν η πίσω πλευρά, όπου όλες οι ραφές και τα ξέφτια του υφάσματος ήταν ορατά. Ήθελα επίσης να μπορώ να πλύνω την κουρτίνα χωρίς να φοβάμαι όλα τα ξέφτια που θα έβγαιναν μετά το πλύσιμο.

Βρήκα την λύση με το θερμοκολλητικό χαρτο-ύφασμα μιας πλευράς (βλιζελίνη). Χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή ρούχων, κυρίως για να “σκληρύνουν” κάποια κομμάτια του ρούχου, όπως ζώνες ή κολλάρα. Κολλάει στο ύφασμα με σίδερο. Άπλωσα λοιπόν το τελειωμένο μου patchwork σε ένα τραπέζι και σιδέρωσα προσεχτικά την βλιζελίνη στο πίσω μέρος της κουρτίνας. Η αλήθεια είναι πως σε κάποια σημεία είχα παραπάνω ύφασμα και έχω μερικές ζάρες στην τελική κουρτίνα αλλά δεν φαίνεται ιδιαίτερα, συν το ότι το κάνει να μοιάζει πιο πολύ με quilt. Η βλιζελίνη έκανε επίσης την κουρτίνα μου λίγο πιο “στυφή”, λίγο πιο κουρτίνα δηλαδή και όχι απλώς ένα κρεμαστό κομμάτι σεντόνι!

Νομίζω βγήκε πολύ καλό, μου αρέσει πολύ το πως φωτίζονται τα χρωματιστά τετραγωνάκια το πρωί και μου θυμίζει λίγο βιτρώ με ύφασμα, πως σου φαίνεται;